# taz.de -- Köşe- Oksijen Tüpü: “‚Atı alan Üsküdar’ı geçti‘ dedirtmemek için“
> 2 yılı aşkın süredir tutuklu olan gazeteci Nedim Türfent, cezaevinden
> yaklaşan seçimlerle ilgili bir yazı kaleme aldı. Aynı zamanda taz.gazete
> okurlarına bir mektup yazdı.
(IMG) Bild: Nedim Türfent'in mektubundan bir kesit
En son yapılan, 1 Kasım 2015 parlamento seçimlerine kadar Cumhurbaşkanı ve
AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın istediği Başkanlığı, „vatan hainliği“ olarak
yorumlayan MHP’li lideri Bahçeli, partisinin içerisinden muhalefetin
çıkması ve bununla birlikte kendi saltanatının sallandığını görmesiyle
iktidarın adeta yedek tekeri konumuna geldi. Matematik dehası (!) Bahçeli
bir danışıklı dövüşün fitilini ateşledi ve hemen akabinde baskın seçim
kararı kamuoyuyla paylaşıldı.
Seçim sürecinin başlaması, OHAL’in kaldırılması çalışmalarını da
beraberinde getirdi. Ancak OHAL’in seçimler için uzatıldığı, teknik
özellikleri bu minvalde yapıldığı malumun ilanı. TV kanallarının,
gazetelerin kapatılması, cezaevinde tutuklu gazetecilerin bulunması, Doğan
Medya örneğinde olduğu gibi medyanın satın alınarak, Erdoğan’ın basın
bülteni gibi çalışan bir pozisyona sokulması ve özellikle tahta giden
yolda, yol temizliği olarak okunabilir. Medyanın adaylara eşit mesafede
durması, demokrasi için bir sine qua non olsa da, vergisi halk tarafından
ödenen TRT başta olmak üzere anaakım medya Erdoğan’ın dışındaki
Cumhurbaşkanı adaylarının seçim kampanyalarına yönelik üç maymunu oynuyor.
Eşzamanlı bir şekilde 6 milyonun üzerinde seçmenin iradesi konumunda
bulunan HDP’nin cumhurbaşkanı adayının tutuklu olarak kampanya yürütmek
zorunda bırakılması ve diğer adaylara ekranlarda yer verilmemesi seçim
sonuçlarının ne denli meşru ve demokratik (!) olduğunun nişanesi olacaktır.
Biz verili enerjimizi seçimin güvenirliğine neşter vuran gelişmelere
verelim. Yasal olup da meşru olmayan gelişmelere… Sandık taşıma, sandık
birleştirme, mühürsüz oylar ve en önemlisi de silahlı kolluk kuvveti
mensuplarının sandık alanına girmesine yol veren yasal düzenlemeler daha
şimdiden şaibelere ebelik etmektedir.
Kaldı ki bu sandık taşıma karar ve taleplerinin HDP’nin güçlü olduğu
yerlere yönelik olması apaçık beyandır. Nihayetinde 1 Kasım seçimlerinde
kolluk kuvvetleri, Kürt kent ve köylerinin birçoğunda seçimleri de facto
gölgelerken artık de jure olacaktır; ki oldu da. Bölgede çalışan bir
gazeteci olarak bunu 1 Kasım seçimlerinde hem gözlemledik hem de
görüntüledik.
## Hedef HDP'yi baraj altında bırakmak
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun “Bölgede huzur ortamı sağlandı“ diye bas
bas bağırması ile bölgenin 18 ilinden 270.000’i aşkın seçmenin bulunduğu
sandıkların, güvenlik gerekçesiyle taşınması talebi arasındaki çelişki bir
yana, çatışmalı süreçte yapılan 1 Kasım seçimlerinde bile mevcut taleplerin
YSK tarafından reddedildiğini yad ettirmek elzemdir. Ayrıca taşınacak
sandıklara seçmenin sağlıklı bir şekilde ulaşması zor ve meşakkatli
olacaktır. Hali hazırda adım başı kurulan yol kontrol noktaları, GBT kimlik
kontrolleri ve onca karakol, kalekol arasından geçmek büyük külfete mal
olacak, zaman alacak, seçmeni de bir hayli korkutacaktır.
Tüm seçim stratejisini HDP’yi büyük bir askeri cunta belası olan %10 seçim
barajının altında bırakmak olarak kurgulayan iktidar partisi, kolluk
kuvvetini bölgede bir baskı aracı olarak kullanacaktır. Seçim akşamı
bilhassa bölge illerinde “kedi patlaması“ yaşanabilecek bir gelişmedir.
Hedef göstermek gibi olmasın ama her seçim arifesinde yaptıkları gibi
önümüzdeki günlerde HDP’li sandık görevleri ve müşahitlerine operasyonlar
düzenleyeceğini tahmin etmek zor değil. Hal-i OHAL böyleyken, sandık
güvenliği mevzusu seçimlerin ve toplumun en başat meşgalesi olmak
zorundadır. Bu noktada HDP’yi dışlayarak iktidarın ekmeğine yağ süren
Millet ittifakına iş düştüğü kadar sivil topluma, uluslararası kuruluş ve
gözleyici heyetlere de iş düşmektedir.
Ezcümle hedef ve silahların gölgesinde veya ağzımdan yel alsın hile hurda
ile HDP baraj altında bırakılırsa, kendisini mutlak başarıya kilitleyen
Millet ittifakının % 45 oy almasının bile sonuç açısından bir kıymeti
harbiyesi olmayacaktır. HDP’nin % 9.9’a düşürülmesi asgari 65-70
milletvekilinin AKP’nin potasına yazılması anlamına gelecektir. Seçim
sonuçlarına gölge düşürecek, şaibe oluşturacak her türlü demokrasi ayıbına
“Atı alan Üsküdar’ı geçti“ dedirtmemek için daha şimdiden karşı çıkmak ve
halk iradesinin sandık sonucuna yansımasını sağlamak için tedbir almak,
demokrasiye inanan herkesin sorumluluğundadır.
## Taz okurlarına mektup
Sevgili taz gazete okurları,
Gazetenizin büyük bir incelik, parmakla gösterilir bir dayanışmada
bulunarak bana bu köşeyi ayırması ve emsalsiz bir fırsat tanımasına
müteakip sizlerle düş ve düşüncelerimi paylaşma şansına erişmiş oldum.
Ülkemiz Türkiye'de muhalif basın kuruluşları ve gazetecilere soluk alma
imkanı verilmiyorken gazeteniz taz'ın sergilediği bu tutum şüphesiz takdire
şayandır. Kıymetli huzurunuzda şükran borcumu bir kez daha sunuyor, Kürt
gazetecilerine ve basın kuruluşlarına dair birkaç hususa değinmek
istiyorum. Üniversiteden mezun olduğum 2012'de gazeteciliğe ilk adımımı
atma gayesiyle merkezi Diyarbakır'da bulunan Dicle Haber Ajansı (DİHA)
bürosuna gittim ve burada kurum yetkilileriyle görüşmeler gerçekleştirdim.
O gün bana „Kürt basınında çalışırsan, sırf haber yaptığın için
tutuklanabilir, hatta daha ağır bedeller ödemek zorunda kalabilirsin!“
dediklerinde de bu söylemlerin bir „abartı“ olduğunu düşündüm. Keşke o
ikazlar kof bir ikazdan ibaret olsaydı! Oysa o günlerde ben haber yazarken,
KCK Basın Davası kisvesi altında tutklanan gazeteci arkadaşların mektupları
büroya geliyordu. Bugün ise benim mektuplarım demir parmaklıklar arasından,
tel örgüler ve beton yığınlarının kuşattığı A-49'dan size ulaşıyor.
Bir asırdır katmerleşerek süregelen Kürt sorununa çözüm bulmak amacıyla
başlatılan, lakin akamete uğratılarak „buzdolabına kaldırılan“ barış
sürecinin sona erdirilmesi, başta İran ve Irak sınırındaki Kürt köyleri ve
kentleri olmak üzere tüm bölgede topyekün hak ihlallerinin tavan yapmasına
neden oldu. Bırakınız başlıca insan haklarını, yaşam hakkının dahi ihlal
edildiği çatışmalı bir sürece girildi. Ben bu ihlallere fener tutmak
hakikatleri görünür kılmak derdiyle bahsi geçen iki ülkeye sınırı bulunan
memleketim Gever'e (Türkçesi Yüksekova) döndüm.
Nerede gazeteciler hedef tahtasına koyulursa, biliniz ki orada gerçekler
karartılmak, perdelenmek, saklanmak istenmektedir. Güvenlik endeksli
politikanın devreye konulmasıyla, bölge gazetecilerden rafine edilmeye
çalışıldı. Bu yüzden, yargı sopası bir yana, Kürt gazetecilerin kafasına
kameraların önünde silah dayatıldı. Bu skandal, çetin geçmesi beklenen
şehir operasyonları öncesinde bölgede çalışan tüm gazetecilere verilmiş
bilinçli ve çıplak bir mesajdı.
## Mayınlı arazide kör ebe oynamak
Bu bölgede gazetecilik yapmak, sesi kısılmak istenen ezilenlerin sesini
duyurmak, mayınlı arazide kör ebe oynamak kadar tehlikelidir. Kamuoyunda
ses getiren çarpıcı ve sarsıcı birçok haberden sonra mayına bastım:
„Türk'ün gücünü göreceksiniz!“ Bir grup maskeli Özel Tim'in Kürt şantiye
işçilerinin yüzükoyun yere yatırıp işkence edip „Ne yaptı lan bu devlet
size?“ diye bağırdığı görüntüleri kamuoyuna servis etmemin akabinde tüm
şimşekleri, tüm okları mıknatıs gibi üzerime çektim!
Haber takip ederken sayısız kez tehdit edilmeme rağmen, haber yapmaya devam
ettim. Gazetecilikte ısrar ettiğim için faili meçhul cinayetler ile meşhur
olan JİTEM’in sosyal medya hesabında alenen ölümle tehdit edildim;
“Kaldırdığımız her cenazeye sen misin? diye bakıyoruz.“ Buna ilişkin
yaptığımız suç duyurularında hiçbir sonuç alamadık. Sokağa çıkma yasağının
deklare edildiği bu kentte çatışmalar ve ihlaller hakkında haber yaparken,
12 Mayıs 2016’da yere yatırıldım, üzerimde/sırtımda tepinilerek işkenceyle
gözaltına alındım.
„Gözaltında kaybedilme“ endişesine sebep olan gözaltı inkarından,
kamuoyunun baskısı sonucu saatler sonra vazgeçildi. Ertesi gün tutuklanıp,
13 ay boyunca iddianameyi bekledikten sonra tarafsızlığı ve bağımsızlığı
tartışmalı bir mahkemedeki formalite yargılama süreci başladı. Aleyhimde
beyanları bulunan tüm tanıkların işkence ve zor aygıtlarıyla, kendilerine
birtakım kağıtların zorla imzalattırıldığını mahkeme huzurunda dile
getirmeleri ve tüm gazetecilik faaliyetlerinin suç sayılması yargılanmanın
vahametini göz önüne serdi. Dosyada somut tek delil bulunmazken hakkımda
sekiz yıl dokuz ay hapis cezası veren mahkeme gerekçeli kararında itiraf
edercesine şu ibareyi yazdı: “Rahatsız edici haberler yapmak.“
„Gazetecilik faaliyetleri suç sayılmaktadır“ dediğimizde muktedirler bundan
çok rahatsız olmaktadır. Gelin görün ki bana bu skandal cezayı veren
mahkeme cezalandırma nedeni olarak, “rahatsız edici haberleri“
göstermektedir. Cumhurbaşkanı Erdoğan, birçok konuşmasında “Ülkemizdeki
hiçbir gazeteci cezaevinde değil“ dese de ve cezaevlerindeki onca
gazeteciyi adli suçlu olarak gösterip itibarsızlaştırma gayretine gitse de,
ülkemizde salt gazetecilik yaptığı için 170’ten fazla gazetecinin
cezaevinde olduğu gerçeğini değiştirmez.
## Gazeteler çıkmaya devam edecek
“Rahatsız edici haber“ yapmanın faturasına akıllara zarar bir ceza ile
kesilen gazeteci olarak, yerel mahkemenin bu kararını üst mahkemelere
taşırken, bugün (31 Mayıs 2018) tarihi itibariyle 750 gündür tutuklu
bulunuyorum. Sadece teknik bilgilerini verdiğim bu yazışmalarım, Kürt
gazetecilerin maruz kaldığı haksızlık ve ödetilen bedellerin olsa olsa
kısacık bir fragmanı olur. Zira son iki yılda başta Kürt basınının bel
kemiği Özgür Gündem, günlük yayın yapan tek Kürtçe gazete Azadiya Welat,
dünyanın ilk kadın haber ajansı JİNHA (Jin Haber Ajansı) ve muhabiri
olduğum DİHA olmak üzere neredeyse tüm Kürt yayın organlarının kapısına
kilit vuruldu.
Ama onlarca Kürt gazeteci tutuklanmasına rağmen onların kalemlerine sarılan
arkadaşları ve aydınlar tarafından Özgürlükçü Demokrasi ve Kürtçe yayın
yapan Welat adlı iki gazete çıkarıldı. Bu kez de kayyım atanarak gazetenin
kapatılması ve matbaaya el konulmasıyla, bu inatçı gelenek maziye gömülmek
istendi. Özgür Gündem’in İstanbul’daki binası 3 Aralık 1994’te
bombalandığında ben 4 yaşındaydım. O bombalamada gazete muhabiri Ersin
Yıldız katledilirken, 23 gazete çalışanı da yaralandı. Ama ertesi sabah
gazete yine de çıktı. Bugün işte gazetelerin çıkmasını engelleme pahasına,
seleflerine rahmet okuturcasına, her yola başvuruyor günümüzün iktidarı.
Çağdaş dünyada, yönetenler üzerinde bir denetim mekanizması, misyonu
bulunan çok sesi, çok renkli medya vazgeçilmez olarak kabul görürken,
ülkemizde medya peyderpey tek tipleştiriliyor, homojenize ediliyor.
Medyanın tekelleştirilmesinin ilerde faşizm doğuracak kadar tehlikeli bir
uygulama, politika olduğu sizlerin malumu. Faşizmin panzehiri, demokrasiyi
yasamsallaştırmak adına dışarda hakikat peşinde koşan gazetecilerin ısrarı
ve uluslararası bir dayanışma gösteren taz gazete’nin bu tutumu.
Haber notlarından tutuklanan Zehra Doğan’a, yaşından katbekat fazla ceza
isteten Ziya Atam’a, haber ve röportajlarına ceza kesilen Meltem Oktay’a,
İdris Sayılman’a, Şerife Oruç’a, Beyhan Hacıoğlu’na, biz tutuklu Kürt
gazetecilere gelecek adına umut aşılamaktadır. Hiçbir kalemin değemediği
kelimelerle dahi tarif edilmeyecek kadar minnet yaratan bu zerafetinize
karşılık, gazetecilikten imtina etmeyeceğimizi, diyeti ve bedeli ne olursa
olsun hakikat arayışçılığından feragat etmeyeceğimizi bilmenizi istiyor,
sizlere çok uzak diyarlardan kalbimizde biriken dirayetli sevgimizi ve
özgürlük inancımızı yolluyoruz.
22 Jun 2018
## AUTOREN
(DIR) Nedim Türfent
## TAGS
(DIR) taz.gazete
(DIR) Özgürlükler
(DIR) Köşe yazısı
(DIR) taz.gazete
## ARTIKEL ZUM THEMA