# taz.de -- Hakikat ve Cesaret: Muhalefet için köprüler kurmak
> Sivil toplum, gazeteciler ve akademi üzerindeki baskıya içeriden bir
> bakış sunan „Uçurumun Kıyısında Türkiye“ belgeselinin yönetmeni İmre Azem
> ve kahramanı Mücella Yapıcı ile konuştuk.
(IMG) Bild: „Güneşin hayat veren ışıklarına ulaşacaksak eğer, hakikat ve cesarete ihtiyacımız var.“
Ekümenopolis'in yönetmeni İmre Azem'in, Haziran ayının sonunda Berlin
prömiyeri yapılan yeni filmi „Uçurumun Kıyısında Türkiye“ cesaret ve
hakikatin peşinde Türkiye'deki demokratik hak mücadelelerini merkezine alan
belgesel gösterime giriyor. Belgesel, 11 Temmuz akşamı Alman arte
kanalında, ilk kez televizyonda gösterilecek.
„Uçurumun Kıyısında Türkiye“, toplumsal muhalefetin merkezindeki dört
karakter üzerinden, Gezi Direnişi'nden 16 Nisan referendumuna giden sürecin
nabzını tutuyor. Gazeteci ve akademisyenlerin yaşadıklarına ayna tutuyor.
Berlin'deki prömiyerden sonra yönetmen İmre Azem ve filmin
kahramanlarından, Gezi'nin Mücella Ablası, mimar Mücella Yapıcı’yla
görüştük.
## taz: Dışarıdan bakıldığında iktidardaki AKP'nin her seferinde kazandığı
görünüyor. Fakat AKP siyasetinin karşısında herkes çaresiz kurbanlar da
değil. Sivil toplumun şu anki durumu nedir?
İmre Azem: 16 Nisan'daki referandum, şu anda Türkiye'deki durumu açıklamak
açısından çok iyi bir örnek. Aralarında HDP'li vekillerin de olduğu pek çok
muhalifin cezaevinde olduğu, devletin tüm kaynaklarının kullanıldığı,
iktidar tarafından tek sesli hale getirilen medyanın propagandasına rağmen
„Evet“ bizce kazanamadı.
Bu kadar adaletsiz bir kampanyaya rağmen, hileye de başvurarak anca yüzde
51'e ulaştılar. Ne kadar hile yapıldığını kesin olarak tespit edemesek de
mühürsüz zarf ve pusulaların geçerli sayılması çok büyük bir usulsüzlüktü.
Bu durum, Türkiye'de çoğunluğun Erdoğan'ı ve onun Türkiye'yi getirmek
istediği noktayı desteklemediğini ortaya koyuyor.
## Bu film ile umudu beyaz perdeye taşımak, ya da çeşitli muhalif oluşum ve
girişimlerin iç tarafını mı göstermek istediniz?
İ.A: Ben umutsuz bir durumun pozitif bir resmini çizmeye çalışmıyorum.
Sadece Türkiye'de olanları göstermeye çalışıyorum. Ben hakkında bir film
yapayım ya da yapmayayım, Türkiye'de umut var.
## Adalet Yürüyüşü'yle birlikte muhalefet manşetlerde yer bulmadan önce,
uluslararası medya sadece Erdoğan'a yer veriyordu. Filmin kahramanları
azınlıkta olan bir grup mu yoksa AKP'nin politikalarına karşı direnen geniş
bir grubu temsil ediyorlar mı?
Ben İstanbul'da yaşıyorum ve tüm kahramanlar benim yakınımdaki insanlar.
Yine de anlatıda, son senelerde dolaştığım yerlerden elde ettiğim arşiv
görüntüleri ve tuttuğum notlar yoluyla diğer bölgelerdeki mücadeleleri
dahil etmeye çalıştım. Aslında, Türkiye'nin neredeyse tüm bölgelerinde
yerel bir seviyede örgütlenmiş ve demokratik muhalefet yapan gruplar var.
Bu girişimlerin kökü çoğu zaman 2013 Gezi Direnişi'ne zamanlarına
dayanıyor.
Bu gruplar birçok konuda muhalefet partileri CHP ve HDP ile birlikte
çalışıyor. Ülke genelinde gerçekleşen “Hayır“ kampanyalarında bunu gördük.
Filmdeki karakterler, birçok yönden özeller. İktidar tarafından baskı
uygulanan farklı grupları temsil etmekle sınırlı kalmıyorlar, aynı zamanda
bu örgütlerin ve sivil toplumun içinde kilit roller oynayan kişiler. Çoğu
zaman arkaplandalar ama farklı kesimler arasında köprüler kuruyorlar. Bu
film ile aynı zamanda onların mücadelelerini görünür kılmak istedim.
## İmre Azem sizi Erdoğan'ın getirmeye çalıştığı sisteme karşı verilen
mücadelede asla pes etmeyen bir optimist olarak resmediyor. Referandumdan
çıkan sonuç gibi moral bozucu olaylarla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Mücella Yapıcı: Bu mücadelede benim kuşağımdan insanların özel bir görevi
olduğunu düşünüyorum. Çünkü tam olarak neyin, nerede yanlış gittiğinin
farkındayız; hatta bunun için sorumluyuz da. Faşizmin yükselişte olması bir
rastlantı değil. Medyanın da yardımıyla bu rejimin arkasında korkunç bir
destek var. Adalet, barış, doğanın korunması gibi talepleri olanların çok
daha az gücü var. Ama bütün bu zorluklar, beni daha tutkulu bir şekilde
mücadele etmeye zorluyor. Umut sahibi olmak ve umudu yaymak, beni hayatta
tutuyor.
## O zaman Türkiye için umudunuz var?
M.Y: Tabii ki var. Yaşananların sadece Türkiye'ye özel bir durum olduğunu
düşünmüyorum. Ben duruma uluslararası bir perspektiften bakıyorum. Ben
sınırlara inanmayan bir enternasyonalistim. Gezi sırasında Türkiye'de
yaşananlara, Brezilya ya da Şili'den destek geliyordu. Uluslararası bir
dayanışma ağı var. Bu bana müthiş bir umut veriyor. Küresel düşünüp yerel
hareket ediyorum. Bence bu, direniş için çok uygun bir yaklaşım.
## Film Türkiye'de gösterilebilecek mi?
İ.A: Evet, gösterimler ayarlamaya çalışıyoruz.
## Türkiye'deki baskılara dayanamayan pek çok kişi ülkeyi terkediyor. Siz
de 15 Temmuz'un ardından ülkeyi terketmeyi düşündünüz mü?
İ.A: Türkiye'den göç edilmesinin oldukça kişisel bir karar olduğu
görüşündeyim. Bunu ne savunuyor, ne de eleştiriyorum. Bazı insanlar
fikirlerini Türkiye'de dile getirme şansı bulamıyor. Dışarıdan daha iyi
muhalefet yapıyorlar. Ben kendim için Türkiye'de olmanın doğru karar
olduğunu düşünüyorum ve burada kalmaya devam edeceğim. Yeterince göz önünde
olduğumu düşünmüyorum. Ama sonuçta bu işler biraz da rastlantıya bakıyor.
Örneğin benim gibi bir video gazetecisi olan Kazım Kızıl, referandumun
ardından İzmir'deki protestoları çekerken gözaltına alındı. Ortada
tutukluluğunu gerektirecek herhangi bir durum yoktu, ama gözaltındayken
sosyal medya hesapları incelendi ve geriye dönük suç isnadı oluşturulmaya
çalışıldı. Nisan 2017'den beri tutuklu.(editörün notu: Kazım Kızıl, dün- 10
Temmuz günü tahliye edildi!)
Uçurumun Kıyısında Türkiye, 11 Temmuz akşamı saat 22.10'da arte kanalında
gösterilecek. İsteyenler 30 gün boyunca arte.tv den filmi ücretsiz olarak
sizleyebilirler.
11 Jul 2017
## AUTOREN
(DIR) Nina Ludolphi
## TAGS
(DIR) taz.gazete
(DIR) Kültür
(DIR) taz.gazete
## ARTIKEL ZUM THEMA